برخی از فرزندان شهدا نه تنها مسیر پدر خود را انتخاب نکرده‌اند؛ بلکه از هر تلاشی...
بهنام صادقی مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی نظرآباد
شهادت پسر جوان شهید مغنیه درس بزرگی به همه فرزندان شهدا داد که مسیر شهادت همیشه باز و راه رسیدن به شهادت تنها با جهاد در راه خدا کوتاه می شود.
برخی از فرزندان شهدا نه تنها مسیر پدر خود را انتخاب نکرده‌اند؛ بلکه از هر تلاشی برای رویارویی با نظام جمهوری اسلامی ایران، فروگذار نکرده اند که با جنجال آفرینی در نزدیک هر دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی با عبور از خطوط قرمز نظام رو در روی نظام قرار می‌گیرد
پسری که اگر در مسیر پدر خود قدم بر می داشت و از پدر خود الگو می‌گرفت، هرگز با اقداماتش خوراک خبری برای رسانه‌های بیگانه درست نمی‌کرد و موجبات ذوق زدگی معاندین نظام را فراهم نمی کرد
شهید مغنیه به همه فرزندان شهدا درس بزرگی داد که تنها با ادامه مسیر شهدا می توان جای خالی پدران شهید خود را پر کنند.
جهاد مغنیه فرزند کوچک شهید عماد مغنیه در جریان حمله تجاوزکارانه صهیونیست‌ها به قنیطره شهید شد. این خبر با اندکی تأخیر اما بالاخره از سوی منابع لبنانی اعلام شد.
اگرچه فرزند شهید عماد مغنیه سن کمی داشت؛ اما با این حال وحشت صهیونیست ها از وی به حدی بود که از 2 ماه قبل با اعلام این موضوع که وی مسئول آموزش نیروها و کمیته‌های مردمی سوری برای مقاومت در برابر تروریستها است.
صهیونیست‌ها با دو ماه کار عملیاتی بسیار پیچیده و فشرده در نهایت توانستند به هدف خود در خصوص به شهادت رساندن شهید جهاد مغنیه برسند.
پسر شهید مغنیه بر خلاف سن کمی که داشت توانست بهترین مسیر را مانند پدرش انتخاب کرده و در راه جهاد فی سبیل الله قدم بردارد.
اقتدای جهاد مغنیه به پدر بزرگوارش نتیجه‌ای جز نوشیدن شهد شیرین شهادت را برای وی در پیش نداشت و به راستی زودتر از آنچه که همگان فکر می کردند به دیدار پدرش شتافت.
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان نظرآباد با صدور بیانیه‌ای، بخشنامه دانشگاه آزاد مبنی بر محدودسازی بسیج دانشجویی را خلاف قانون دانست .
با اشاره به سخنان امام‌خمینی(ره) درباره بسیج اعلام کرده است: با تأکید بر این موضوع که بسیج پاسداری از ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب اسلامی را نه فقط تکلیف و فریضه، که همه هدف زندگانی‌اش می‌داند .
بی‌شک بسیج دانشجویی با دیگر تشکل‌های دانشجویی تفاوت دارد، همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند «بسیج دانشجویی از یک طرف به محیط علم و دانشگاه متصل است و از طرف دیگر به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اتصال دارد و این دو بعدی بودن، یک خصوصیت ویژه برای بسیج دانشجویی است» و همان جا که بیان داشتند «بسیج یعنی این که هر جا و در هر زمانی به شماها نیاز است، در آنجا حاضر باشید. کشور و نظام ما به این روحیه احتیاج دارد و همین را هم داراست».
به این موضوع که حضور تشکل بسیج در دانشگاه، نه فقط به عنوان یک حضور فعال در دانشگاه، بلکه به عنوان حافظ امنیت ملی نظام جمهوری اسلامی است، آمده است: بسیج حافظ تمام ایران اسلامی است در همه ابعاد آن. رسم بسیج رسم عاشقی و انقلابی گری است لذا هر اقدامی در جهت تضعیف و یا تقابل با بسیج قطعاً اقدامی علیه امنیت ملی و خیانتی جبران ناپذیر علیه نظام اسلامی است.
هر دانشجویی که عضو بسیج دانشجویی می‌شود، تعهد می‌کند جان خود را بر کف گرفته و در راه پاسداری از آرمان‌های انقلاب فدا کند! حال کدام تشکل دانشجویی چنین شرطی برای عضویت دارد؟!
جایش خالی ست، جای خاطره‌ای از پدر معنوی مدیران دانشگاه آزاد؛ کاش این بار خاطره‌ای بگوید از توصیه‌های امام راحل مان درباره بسیج، مثل آنکه فرمود «اگر بر کشوری نوای دلنشین تفکر بسیجی طنین انداز شد، چشم طمع دشمنان و جهانخواران از آن دور خواهد گردید و الّا هر لحظه باید منتظر حادثه ماند». آری کاش خاطره‌ای بگوید تا شاید مقبول تصمیم سازان دانشگاه افتد و قدری هم مراعات احوال کنند .
دانشجوی بسیجی آموخته است هرکجا که لازم ببیند از آرمانی دفاع کند، با رعایت اصول و موازین قانونی و با رعایت مصالح، نقش آفرینی کند، اعلام کرد: ما دانشجویان بسیجی که خود را ادامه دهنده راه ناتمام شهدا می‌دانیم، نخواهیم گذاشت امنیت ملی این نظام اسلامی که خون بهای هزاران شهید است با بخشنامه‌ها و کاغذ بازی‌های سهوی و یا عامدانه، دچار سوء قصد قرار گیرد .
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان نظرآباد بخشنامه اخیر دانشگاه آزاد مبنی بر محدودسازی بسیج دانشجویی را مصداق خیانت به این تشکل عنوان کرد و گفت: این خیانت است که مدیر یا مسئولی بخواهد برای تضعیف و تخریب این تشکل انقلابی، بخشنامه‌ای فرا قانونی و بر خلاف مصوبات شورایعالی انقلاب فرهنگی و قوانین صریح مجلس شورای اسلامی صادر کند. بخشنامه‌ای که نتیجه اش می‌شود «تحدید برنامه‌های بسیج دانشجویی به منظور رسیدن به اهداف خاص».
هدف دانشگاه آزاد از صدور این بخشنامه غیرقانونی را این چنین تصریح کرد: بخشنامه‌ای با هدف مهندسی فراقانونی فضای گفتمان آزاد دانشجویی در جهت منافع خاص، با بندها و تبصره هایی خاص که بزرگترین پیامش اعلم دانستن خود بر قانونگذار است.
دور نگه داشتن دانشجویان از آزاد اندیشی قانونی بوسیله صدور بخشنامه‌های هدف دار خلاف قوانین مصوب و ظلم آشکار به آینده این نظام مقدس است .
قوانین مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس شورای اسلامی پیرامون بسیج دانشجویی ، اعلام کرد: بسیج دانشجویی هیچ بخشنامه فرا قانونی را به رسمیت نمی‌شناسد و در صورت اصرار مدیران بر این بی‌قانونی، به تکلیف انقلابی خود عمل خواهد کرد .
امیدواریم که مسئولین مربوطه ضمن بازنگری و تعامل بیشتر با بسیج دانشجویی از دامن زدن به تشنجات در محیط دانشگاه پرهیز کرده و از پتانسیل دانشجویان بسیجی در جهت توسعه کیفی دانشگاه بهره ببرند .
والعاقبه للمتقین
بسیجی بهنام صادقی
مسئول بسیج دانشجویی
دانشگاه آزاد اسلامی نظرآباد
بسم الله الرحمن الرحیم
این که معاونت محترم فرهنگی نسبت به پوشش دانشجویان دغدغه پیدا کرده ذاتا اتفاق خوبی است. ما هم خوشحالیم... این که خواسته اند کار غافلگیر کننده و هنرمندانه ای انجام بدهند و کاملا غیر مستقیم راه راست را نشان بدهند هم اتفاق خوبی است. حتی اینکه در تعطیلات عید به فکر بوده اند و این کار را انجام داده اند، نشان می دهد دغدغه ی جدی دارند . اما چیز هایی هست که روی اعصاب دانشجو راه می رود و نمی گذارد دانشجو به راه راست هدایت شود.
قوانین پوشش در دانشگاه ما یا وجود خارجی دارند یا ندارند ! این قوانین یا مبنای تجربی و روانشناختی صرف دارند ؛ یا آن که با تکیه بر عقل و وحی و استفاده از علوم و واقعیات روز تدوین شده اند. حقیقت آن است آنچه دانشگاه انجام می دهد، و آن نتیجه ای که گرفته می شود، نه تناسبی با عقل و وحی دارد ؛ نه حتی با مبناهای روانشناختی صرف سازگار است. می بینیم در آرایش و پوشش ما نه سادگی پوشش در دانشگاه های غربی دیده می شود ؛ نه حدود شرعی معین شده در منابع معتبر دین، رعایت می گردد. معمولا ملغمه ای از سلیقه مامور محترم با تکه ی ناقصی از وحی به همراه بسته ای از توصیه های روان شناسانه به دانشجو تحویل داده می شود و چیزی بدتر تحویل گرفته می شود. این نتیجه ی تلخ و عجیب و غریب، نشان می دهد که احتمالا چندین جای کار می لنگد.
وقتی دانشجوی غربی از چرایی قوانین سوال کند، او را ارجاع نمی دهند به قوانین ایران در موضوع پوشش! به او نمی گویند توی دانشگاه شیراز و تهران و اصفهان و مشهد چه پوششی مناسب و پسندیده هست و چه چیزی پسندیده نیست. احتمالا او را ارجاع می دهند به حجم عظیمی از تحقیقات و آمار ها و قوانین اصلی که قوانین پوشش در دانشگاه، نتیجه ی طبیعی آن هاست. آن ها قوانینشان را وحی منزل نمی دانند و دانشجو اگر مرد است! می رود با تحقیق و آمار و پژوهش نشان می دهد که قانون غلط است. این چیزی است که معاونت فرهنگی به آن توجه نکرده اند. کجای دانشگاه های ما و سیستم آموزشی ما شبیه غرب است که نحوه ی پوشش ما شبیه باشد؟ شاید لازم باشد معاونت لطفی کند و سیستم آموزشی دانشگاه های غرب را هم تابلو کند و بچسباند به در و دیوار تا بدانیم چرا آنجا هیچ دانشجویی اعتراض نمی کند به قوانین پوشش!
دیگر آن که ما همیشه گفته ایم ایران قرار نیست همان غرب باشد با یک سری ملاحظات شرعی و اسلامی. پس دانشگاه ایران هم قرار نبوده هر کاری بقیه کردند، تکرار کند با یک سری قیود شرعی ! این که قانون گذار از تجارب کشور های دیگر برای نیل ما به اهداف خودمان استفاده کند یک حرف است ؛ این که بردارد قانون غربی را بگذارد جلویش و در همان ادبیات، رساله را پیاده کند، یک حرف کاملا جدای دیگر است. این کار را که کرد، مجبور است برای دفاع از خودش سرچشمه و منبع رونویسی اش را نشان بدهد. به جای آن که وحی منزل را نشان بدهد و روشن فکرانه اجازه بدهد هر کسی برای اجرا شدن وحی منزل پیشنهادی بدهد .
بگذریم که اینجا در پاسخ دانشجوی معترض به تذکر، اگر مامور محترم معذور نباشد ؛ خودش حجاب کاملی داشته باشد و حقیقتا نسبت به مساله ی حجاب نگران باشد ، سر دانشجوی پرسشگر داد نمی کشد و نمی گوید: قانونه! اما بدی کار این است که دانشجوی منتقد، وقتی وحی منزل را می بیند، می گوید برو بابا! اینجای کار جای نگرانی دارد. اینجای کار تلخ است. اینجا دانشجو به جای آن که تلاش کند وحی منزل درست فهمیده و اجرا بشود، هوچی گری و سر و صدا می کند و تلاش می کند با یقه گیری حرفش را به کرسی بنشاند. اینجای کار هیچ تناسبی با شان دانشجو و محیط علمی دانشگاه ندارد و ما همگی، مخالف و موافق، باید اینجای کار را تصحیح کنیم.
این که برخی دوستان دانشجو و مسئولان ما معتقدند پوشش و میزان و نوع آن امر شخصی است، یک بحث است. اما این که همین بزرگواران به بهانه ی شخصی بودن اجازه ی بررسی عقلی پوشش را به خود و دیگران نمی دهند و می خواهند با استفاده ی ابزاری از کلمه ی آزادی دهان همه را ببندند بحث دیگری است. شاید همین جریان راه را برای همه بسته باشد. همین که اجازه ی بررسی و تفکر به هم نمی دهیم...
حقیقت آن است که مشکل حجاب در دانشگاه با حراست،با نصب قوانین پوشش دانشگاه های ینگه دنیا ، با علم کردن هفت خوان رستم و کاشتن چندین فقره انسان برای تذکر های مدام و تکراری حل نمی شود. البته این راه ها _ که مثل خیلی چیزهای دیگر به شدت بوی دولتی بودن و نفتی بودن می دهد _ برای ساکت و راضی کردن موافقان حجاب و متعادل کردن وضع حجاب مخالفان بکار می آید. اما واقعا گرهی نمی گشاید و هزینه های مستمر بی فایده! نتیجه هم مسئولین عصبانی و دانشجویان عصبانی تر و چقدر تلخ...
این وضع قابلیت عوض شدن دارد. فقط کمی همت و حوصله لازم است. مسیر فعلی ما بس نگران کننده است و نهایت خوبی هم نخواهد داشت. تغییر مسیر نیازمند عزم جدی دانشجویان و مسئولان است.
مدل های جالبی هم برای تغییر ندادن این مسیر وجود دارند. این که مسئولان برای ساکت کردن دانشجویان معترض به وضع موجود و فرار از زیر بار مسئولیت، به برخی ژست های کثیف شبه روشنفکری متوسل شوند و بگویند "دانشگاه، وظیفه ای درباره ی پوشش دانشجو ندارد و وظایف مهمتری دارد که پرداختن به این مسئله، انجام آن وظایف را دچار خدشه یا چالش جدی می کند" ؛ این که طبق معمول، برای مدتی موضوع، جدی گرفته شود و پس از آن با حاشیه ها و هیجانات ساختگی دیگر فراموش شود ؛ این که مسئله را به درستی فهم نکنیم و عوامل مختلف دخیل در آن را نسنجیم. وقتی می گوییم مسئله ی حجاب علاوه بر تذکر لسانی و اجبار قانونی و بخشنامه، به کار فرهنگی احتیاج دارد، کسی نباید تعداد همایش و در واقع نمایش! برگزار شده با این موضوع را نشانمان بدهد. باید هزینه ها و اهداف و آمار تاثیر گذاری با هم سنجیده شوند تا نتیجه ی درستی بگیریم...
چه باید کرد؟
به مسئول یا مسئولان محترمی که باید فورا در این زمینه کاری جدی و غیر تبلیغاتی بکنند؛ کاری واقعی که احتمالا ارتباط خاصی بین انجام آن و حقوق و مزایای این و آن و مراتب بالاتر وجود ندارد ؛ کاری که تاثیر و نتیجه ی آن ممکن است آن قدر دیر دیده شود که دیگر کسی از ایشان تشکر خشک و خالی هم نکند ؛ می گوییم انجام موارد زیر ضروری است:
1- تشکیل یک کمیته تخصصی با حضور اعضای جوان، دلسوز، دغدغه مند و با تجربه و کار کرده در موضوع حجاب و با حضور مداوم و موثر شخص ریاست محترم دانشگاه
2- تعیین تمامی عوامل مستقیم و غیر مستقیم موثر بر پوشش دانشجویان که دانشگاه توان تغییر آن ها و تاثیر بر آن ها را دارد.
3- استفاده از نظرسنجی های روان شناختی برای انتخاب روش های موثر تبلیغی متناسب با سلایق و علایق دانشجویان
4- تعیین بازه زمانی برای تغییر تدریجی وضع موجود به سمت وضع مطلوب با شاخص های واضح و قابل اندازه گیری و مطالبه از کمیته مورد نظر
5- استفاده از نظر دانشجویان درباره آن چه موجود است و انتشار مداوم نظرات دانشجویان نسبت به عملکرد دانشگاه در این باره
6- اجازه ندادن به احزاب و جناح های سیاسی غیر دانشگاهی و غیر علمی برای جو سازی علیه کمیته مورد نظر
7- تعیین و تشریح کامل وظایف همه ی تشکل های دانشجویی با همکاری دبیران محترم در این باره و گزارش صریح درباره ی عملکرد هر یک از تشکل ها
8- بررسی کار های انجام شده تاکنون و نتایج آن ها و عدم تکرار اشتباهات
9- تصحیح قوانینی که تا به حال هیچ گرهی نگشوده اند و ارتباطی به قوانین شرعی و اهداف دانشگاه هم ندارند.
10- وضع قوانینی که در وضعیت کنونی قابل اجرا باشند و اجرای دقیق و محکم همان ها و تکمیل تدریجی آن ها به نظر می رسد کوچکترین غیرت دینی و اخلاقی، کمترین احساس مسئولیت و درک تاثیر اساسی مسئله ی پوشش و ظاهر دانشجو بر فعالیت های علمی دانشگاه، باعث خواهد شد مسئولان نسبت به آن و ریشه های مهم و اساسی اش بی تفاوت نباشند و پاسخ شفاف و جزیی به محتوای این نامه از جانب ایشان داده شود. ما منتظریم و امیدواریم مسئولان امر واجد این حداقل های لازم باشند.
والعاقبه للمتقین
بسیجی بهنام صادقی
مسئول بسیج دانشجویی
دانشگاه آزاد اسلامی نظرآباد